نویسنده و کارگردان نمایش «نام‌دار» حاضر در تئاتر صاحبدلان:
جوانان و خاصه شهدای ما از اولیا الگو گرفته‌اند
شهدای ما از اولیا الگو گرفته‌اند 2
شهدای ما از اولیا الگو گرفته‌اند 3
شهدای ما از اولیا الگو گرفته‌اند 4
شهدای ما از اولیا الگو گرفته‌اند 5
شهدای ما از اولیا الگو گرفته‌اند 6
شهدای ما از اولیا الگو گرفته‌اند 7
شهدای ما از اولیا الگو گرفته‌اند 8
ایران تئاتر: یازدهمین دوره تئاتر صاحبدلان امسال میزبان نمایش «نام‌دار» به کارگردانی اکبر قهرمانی است که در پوسترش از علی لندی نوجوان شجاعی یاد کرده که مدتی قبل در جریان نجات دو هم‌وطن از آتش‌سوزی دچار حریق شد و با ۹۰درصد سوختگی پس از چند روز بستری شدن در بیمارستان، جان باخت. او معتقد است جوانان ما از اولیا الگو گرفته‌اند و نمایش دینی این الگو ها را به مخاطب منتقل می کند.
قهرمانی سال‌هاست در حوزه تئاتر خیابانی فعالیت می‌کند. از دهه هفتاد تا امروز آثار مختلفی با موضوعات گوناگون تولید کرده و در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر، صاحبدلان، دفاع مقدس و... حضور داشته است، قهرمانی در نمایش «نام‌دار» که اثری مبتنی بر تعزیه است، قصه شهدای امروز اسلام را با رشادت‌های اولیای الهی گره زده و راه شهدای امروز را ادامه راه شهدای صدر اسلام دانسته است. نمایشی که امسال در تئاتر صاحبدلان اجرا کرده است ، برگرفته از آیین‌های ماست که با روایتی نو از به تصویر کشیدن شهادت حضرت ابوالفضل العباس (ع) و از سوی دیگر شهادت سردار قاسم سلیمانی همراه شده است .او در این نمایش از هنرمندان شناخته شده و موسیقی همیشگی تعزیه بهره برده‌است.«نام‌دار» سه روز متوالی در محوطه تئاتر شهر اجرا شد . اجرایی که با استقابل خوب مخاطبان همراه بود.
با توجه به سابقه حضور در تئاتر صاحبدلان ، این رویداد تا چه اندازه توانسته به اهداف و چشم‌اندازهایی را که برایش تعریف شده،دست یابد؟
تئاتر صاحبدلان که در دهه 80 شروع به کار کرد، بسیار باشکوه بود، اما متاسفانه آن گستره اولیه امروز کمتر شده است. به نظر می‌رسد به لحاظ گستره تنوع آثار تولیدی در بخش‌های مختلف کمتر شاهد توجه به این بخش هستیم، اما متولی این امر یعنی استاد محمود فرهنگ سال‌هاست سکان‌داری این رویداد ارزشمند تئاتری را برعهده گرفته است و اجازه نداده چراغ این محفل خاموش شود، اما آنچه من در دهه 80 دیدم با امروز فرق دارد و به نظر تئاتر دینی و همایش تئاتر صاحبدلان کمی مظلوم واقع شده است. این رویداد تئاتری فضای بزرگی را شامل می‌شد و خیمه‌گاهی بود که حتی آثار صحنه داخل آن اجرا می‌شد و به لحاظ تبلیغات و حمایت از نمایش‌ها اوضاع بهتر بود، اما امروز ظاهرا توجه به این نمایش‌ها کمرنگ شده است. خوشبختانه استاد فرهنگ اجازه ندادند شمع کوچکی که از صاحبدلان روشن مانده، خاموش شود و به سرنوشتی مشابه با جشنواره آیین‌های عاشورایی دچار شود که به خاطره‌ها پیوسته و من هم امروز از آن جشنواره تنها لوح و تندیسی به یادگار در خانه دارم.
تئاتر صاحبدلان را در تربیت نسلی از نمایشنامه‌نویسان، کارگردانان و بازیگران فعال در حوزه تئاتر دینی تا چه اندازه موفق می‌دانید؟
بخشی از زندگی من امروز به اعتقاداتم متصل است و این اعتقادات در کارهایی که ارائه می‌دهم تاثیر می‌گذارد. فکر می‌کنم اینکه تئاتر صاحبدلان در تربیت هنرمندان این حوزه موفق بوده یا نه به این برمی‌گردد که این رویداد بر افرادی مانند من تاثیر گذاشته است که همچنان این راه را ادامه می‌دهم و این یعنی موثر بوده است.
بنابراین قطعا چنین همایش یا رویدادهای تئاتری روی مخاطبو هنرمند توامان تاثیر دارد. در دوران نوجوانی خاطرم هست دلم می‌خواست نمایشی ببینم، اما در روستایی بودیم که در ایام محرم برنامه‌ای نداشتند و دلم می‌خواست به روستای روبه‌رویی بروم که همه ساله برنامه‌هایی برای محرم داشتند.
ما بچه‌های کوچکی بودیم و با هم مسیر طولانی دو روستا را در دهه 60 مثل پیاده‌روی اربعین پیاده می‌رفتیم و در آن فضای خاکی به تماشای تعزیه می‌نشستیم. وقتی کودکی در تعزیه نقشی را بازی می‌کرد، من خیلی دوست داشتم جای او بودم و فکر می‌کنم اصلا از همان تعزیه‌ها تاثیر گرفتم و بعدها وارد حرفه تئاتر شدم و امروز آثاری را تولید می‌کنم که بخش اعظم آن به خاطرات کودکی‌ام مرتبط است و حالا به عنوان یک شاگرد، نمایش‌های در قالب تعزیه تولید می‌کنم.
در واقع من قبلا با این حال و هوا زندگی کرده‌ام. وقتی نمایش‌هایم را تماشا می‌کنم و در بین تماشاگران بچه‌ای را می‌بینم که مثلا از تعزیه فیلم می‌گیرد، با خودم فکر می‌کنم شاید آن کودک، یکی شبیه گذشته من است و باید ببینم نمایشی که ساخته‌ام روی آن کودک آنقدر تاثیر می‌گذارد که در آینده آدمی مثل من دوباره متولد شود که دلش بخواهد به تعزیه و مفاهیم و تصورات ذهنی‌اش شکل بدهد؟ به نظرم این چرخه می‌تواند همیشه ادامه داشته باشد.
من از دهه 60 مفاهیم دینی از تعزیه دریافت کردم و امروز آن را تبدیل به آثار نمایشی می‌کنم. ما زنجیره‌وار به هم وصل هستیم به این شرط که بتوانیم روی هم تاثیر بگذاریم. در واقع امروز من دنبال همان تماشاگری هستم که تحت تاثیر آثار نمایش دینی قرار بگیرد مثل من که که روزی به عنوان تماشاگر به دیدن تعزیه نشسته بودم و از آن تاثیر پذیرفتم.
هم‌نشینی دو مناسب هفته دفاع مقدس و ایام اربعین با روزهای برگزاری برگزاری تئاتر صاحبدلان را چطور می‌بینید؟
من نذر کرده‌ام هرسال یک کاری را برای ایام حسینی داشته باشم و امسال دفاع مقدس هم افتخاری بود که نصیب ما شد که بتوانیم در این فضا کارهایمان را در تئاتر صاحبدلان اجرا کنیم. ما در نمایش خودمان ایثار سردار شهید قاسم سلیمانی را در کنار اولیای دینی خود قرار داده‌ایم تا بگوییم بسیاری از جوانان ما خاصه شهدای ما از اولیا الگو گرفته‌اند ، نمایش دینی این الگو ها را به مخاطب منتقل می کند.و به نوعی می‌خواهیم از شهدا قدردانی کنیم و یاد آنها را به این واسطه زنده نگهداریم.
ما امسال پوستر نمایش‌مان را به نام و تصویر علی لندی؛ نوجوان 15 ساله‌ای که در این سن قهرمان ملی شد، مزین کرده ایم. این تنها کاری بود که به عنوان یک گروه نمایشی می‌توانستیم برای گرامی‌داشت این نوجوان قهرمان انجام بدهیم.
تئاتر صاحبدلان همه روزه تا 13 مهرماه از ساعت 16 با اجرای دمام نوازی ، اجرای نمایش و تعزیه در مجموعه تئاتر شهر تهران برپا است .
