ابوالفضل ورمزیار، نقال پیشکسوت:
متون حماسی به دلیل کمسوادی نقالان بهصورت ناقص منتقل شدند
هنرمند نقال و پژوهشگر پیشکسوت نمایشهای آئینی حاضر در دوازدهمین دوره رویداد بینالمللی تئاتر «صاحبدلان» از تمامی نقالان درخواست کرد از اجرای مستمر داستانهای تکراری بی سند و جعلی به جد پرهیز کنند.
به گزارش ستاد خبری تئاتر صاحبدلان به نقل از ایرنا، ابوالفضل ورمزیار درباره اهداف و رویکردهای خود از حضور در دوازدهمین دوره رویداد بینالمللی تئاتر «صاحبدلان» گفت: «حماسه نامههای شیعی زبان و ادبیات فارسی تاریخچهای بسیار آشکار و درعینحال پنهان دارند که در این میان، منظومههایی مانند «علی نامه» یا «خاوراننامه» که توسط شیعیان دلسوخته پیش از حمله حیدریها سروده بودند و همگی به ادبیات شیعی و حماسی میپرداختند تا اندازه زیادی با وجود جد و جهد در زمان پهلوی اول و دوم با فشار دستگاه مستبد پهلوی از مدار اجتماعی مردم زدوده شد.»
ریشهیابی غدیر در فتح قلعه خیبر و فاجعه عاشورا در غدیر
ورمزیار درباره اثری که با آن در این دوره از رویداد تئاتر صاحبدلان حضورداشته، بیان کرد: «به بخشهایی از اتصال ریشهیابی غدیر در فتح قلعه خیبر و ریشهیابی فاجعه عاشورا در غدیر پرداختهام و نشان دادن خط توالی که علت واقعه عاشورا در زیر پا گذاشتن غدیر و علت به وجود آمدن غدیر در تبلور جنگ خیبر را به منصه ظهور رساند.»
او ادامه داد: «وقتی در زمان پهلوی اعلام شد مجالس ذکر و هیئتها تعطیل شوند، بسیاری از این متون از حیز انتفاع خارج شدند که یافتن و معرفی دوباره این آثار شاید بر فرهیختگان ادبیات شیعی وظیفهای باشد چراکه عموم این آثار علاوه بر اینکه بر بیان و تاریخ ایران، اسلام و زندگی ائمه پرداخته نکات پنهان و آشکاری را از آن دوران به منصه ظهور رسانند.»
متون حماسی به دلیل کمسوادی نقالان بهصورت ناقص منتقل شدند
ورمزیار تصریح کرد: «دراینبین، برخی آثار به کشتار میپردازند و توهماتی را در ذهن مخاطب ایجاد میکنند که تصویر نادرستی از زندگی امامان نشان میدهد و متون حماسی به دلیل کمسوادی نقالان بهصورت ناقص و پر از افسانهپردازیهای کمخردانه منتقل شدند که در رویدادهایی مانند تئاتر صاحبدلان تمام این موارد باید موردتوجه برگزارکنندگان قرار گیرد.»
این هنرمند عرصه نقالی یادآور شد: «فعالیتهایی چون رویداد تئاتر صاحبدلان، اگر با بصیرت انجام نشود بخش عمدهای از فرهنگ تاریخ شیعی از بیان شعرا و حماسهپردازان ایرانی در پیچوتاب تاریخ گم خواهند شد.
من در این باب اعلام خطر میکنم که تئاتر صاحبدلان نباید به رویدادی مناسبتی و تاریخدار تبدیل شود و باید در طول سال توسط گروههای نمایشی به این موضوعات پرداخته شود و پیشنهاد جدی من این است که ضمن بازشناسی و بازتعریف ادبیات شیعی، از کارشناسان خبره دعوت شود که متون مناسب نقالی و پردهخوانی را از روی حماسه نامهها بهصورت طوماری آماده اجرا کرده و در اختیار مرشدان و نقالان پیر و جوان قرار داده شود.»
تئاتر صاحبدلان به خط تمیزی میان آثار ریشهدار و روایتهای جعلی بدل شود
ورمزیار بیان کرد: «یکی دیگر از نکات مهم در ارتباط با این رویداد این است که باید بگویم نقالان جوان و میانسال از بیان داستانهای تکراری، بیسند و جعلی به جد پرهیز کنند؛ برخی از این موارد ماحصل تخیل ضعیف و پر از دروغ و ریای تاریخی است که از برداشتهای نادرست از متون تعزیه تولیدشدهاند و با اغراقهای وهن آور به اجرا درمیآیند که رویدادی همچون تئاتر صاحبدلان محل شناسایی و رد این دست آثار است.»
این هنرمند در پایان گفت: «بیان زندگی واقعی ائمه اطهار (ع) و پیامبر اکرم (ص) آنچنان دارای شگفتی و شگرفی است که نیازی به تخیل پردازیهای غلط و اغراقهای وهن آور ندارد و بدانیم وقتی به ائمه دروغ میبندیم، سلاحی آشکار را به دست دشمنان اهلبیت دادهایم که بر پشت و پهلوی معرفتشناسی شیعی خواهد نشست.»